Na een interessante meeting met de twee consultants (kern van het verhaal: Hofstede en Trompenaars kunnen de prullenbak in) ging ik vrijdagavond met Lisa naar de Mousetrap - de langstlopende toneelvoorstelling ter wereld. Het wordt sinds 1952 opgevoerd, en is sinds 1975 in St Martins Theatre in Londen te zien, waar wij nu ook naar toegingen. Een heel mooi karakteristiek theater, en een heel leuk toneelstuk. Meer ga ik er niet over vertellen, want het geldt als het ‘best bewaarde geheim' in de toneelwereld. We werden dan ook na de voorstelling plechtig door de cast verzocht om niet te verklappen wie er als eerste doodgaat. Een verfilming is er nog niet: dat mag pas als het stuk niet meer in het theater gespeeld wordt (zo heeft Agatha Christie in haar testament laten vastleggen!). Een aanrader voor als je een keer naar Londen gaat - je kunt het voor 20 pond heel gemakkelijk via internet boeken.

Behalve het rustig aan te doen, was het plan voor dit weekend om een stukje langs de Thames te gaan fietsen. Mr Nelson haalde het hele huis overhoop om een wandelgids te zoeken die hij ergens had liggen*, maar het bleek dat ik het ook kon doen met mijn Reading A-Z die zelfs een plattegrond van Henley-on-Thames bevat (ongeveer 15km ten noorden van Reading). Het plan was om de Loddon, die hier vlakbij langsstroomt, naar het noorden te volgen waar hij in de Thames uitkomt, om vervolgens het Thames Path terug naar Reading te volgen.

Al snel bleek dat het erg handig was dat ik een kleine mountainbike had: ten eerste waren sommige paden lekker modderig met de regen van de afgelopen dagen, en ten tweede was het fietsje licht genoeg om trappen op en af te dragen (want uiteraard was de route niet ingesteld op fietsers). En ook de versnellingen waren best handig met de heuvels die er hier toch wel zijn. Snel fietsen was er in elk geval niet bij over hobbelige voetpaden en trottoirs en met iedere keer opzoeken waar ik heen moest - maar leuk was het wel (redelijk zonnig, pittoreske weggetjes en riviertjes - zie foto's). Schattig was ook dat ik een jonge hond de stuipen op het lijf heb gejaagd met mijn roze fietsje: ‘oh' riep de eigenaresse ‘it's the first bike he sees!'

Allemaal heel pittoresk en aangenaam tot ik bij Shiplake-lock uitkwam... Toen bleek namelijk dat ik daar de Thames niet over kon steken - en dat terwijl het Thamespath aan de andere kant van de rivier loopt... Ik kon of direct ‘binnendoor' terug naar huis, of nog 3 mijl verder naar Henley fietsen** om daar over te steken en aan de andere kant het pad terug te volgen. Ik liet me natuurlijk niet afbrengen van mijn oorspronkelijke plan (tijd genoeg, dacht ik zo) en fietste dus door naar Henley. Langs het prachtige Wargrave, en langs de 80km-weg met slechts een halve meter trottoir (af en toe geblokkeerd door een afgevallen tak of een afgekalfde bergwand)...

Veilig in Henley aangekomen, aanvaardde ik toch maar direct de terugweg. Met alle reeds ondervonden obstakels fietste het toch wat minder snel dan ik dacht, en de zon begon al flink te dalen. Het werd een beetje een nightmare toen het eerste stuk Thamespath recht door een weiland ging (fietst erg lekker) en vervolgens afgesloten was voor fietsers. Ik had geen keus - er was maar één weg die ik kon nemen en dat was de grote weg van Henley naar Reading - nog erger dan de vorige 80km-weg, want deze had géén trottoir gedurende een stuk of drie kilometer. Dus maar heel hard fietsen en hopen dat de auto's je opmerken! Absolute madness (dacht ik zelf, en zullen de automobilisten ook wel hebben gedacht...). Ik was overigens niet de enige fietser op die weg - er kwam nog een iets flitsender type voorbij, compleet met neon-geel vest en helm, inderdaad best verstandig...

Vanaf Sonning (blijkbaar ook een bijzonder mooi stadje met een oude brug, maar daar had ik tegen die tijd niet meer zoveel oog voor) ging het allemaal een stuk gemakkelijker, en zo was ik 25 kilometer later, flink door elkaar geschud en onder de modder weer terug in mijn hemelse kamertje. Tot dusver fietsen in Engeland...

Groetjes
Marian

*Hij kwam nog wel ‘A History of Reading' tegen en dacht dat ik dat wel interessant zou vinden. Op zich wel ja, alleen jammer was dat het letterlijk over ‘reading' bleek te gaan in plaats van over Reading...

** De dame die ik daar sprak, suggereerde dat ik anders wel de trein kon nemen van dat dorpje naar Henley - ik geloof niet dat iemand heeft begrepen dat ik voor de lol een fietstochtje aan het maken was