Het is heel lang geleden dat ik hier heb gepost, maar laat ik weer eens wat schrijven over mijn wederwaardigheden hier in Denemarken. In oktober afgelopen jaar had ik namelijk het geluk om een week op Klitgaarden te mogen zijn om aan mijn onderzoek te werken!

Klitgaarden

Klitgaarden is de voormalige zomerresidentie van Koning Christian de 10^e van Denemarken uit 1914 – en ligt helemaal in het noordelijkste puntje van Denemarken, net onder Skagen. Voordat je denkt dat ik door de koninklijke familie uitgenodigd was, het is nu een refugium waar onderzoekers en kunstenaars in alle rust kunnen verblijven om te schrijven of schilderen etc. Het is eigenlijk een all inclusive, al was dat wel een stuk minder luxueus dan de term suggereert. We kregen drie keer per dag een (Deense) maaltijd, en dat was het dan. De kamer zelf deed me ook denken aan ‘die goede oude tijd’ toen ik in Oxford ook in zulke oude gebouwen zat te werken. Het heeft wel wat, en werkt in elk geval heel goed om je op werk te kunnen focussen!

Wandelende duinen (en een kerk die in de weg stond)

Na meer dan zes uur in de trein te hebben gezeten (en nog steeds in Denemarken te zijn!!), wilde ik natuurlijk wel wat van het landschap zien. Klitgaarden ligt middenin een natuurgebied net onder het stadje Skagen, en het bijzondere is dat daar de duinen aan het wandelen zijn. Vlakbij ligt een kerk die sinds 1795 niet meer in gebruik is, omdat de kerkgangers op een gegeven moment bij iedere dienst de ingang moesten uitgraven. De toren staat nog steeds, is witgeschilderd, en wordt nu gebruikt als hulp bij het navigeren. Het is een prachtig landschap van lage en hoge duinen, met vele wandelpaden die zo ongeveer allemaal wel langs die kerk leiden (oh, heb je die weer).

Waar twee zeeën elkaar ontmoeten

Klitgaarden had ook mooie gele fietsen te leen, dus ik ben ook naar Grenen gefietst – daar waar de Noordzee en het Kattegat elkaar ontmoeten. En dat zie je ook als je daar op de punt staat, waar een lange zandbank is gevormd in de vorm van een tak (en gren in het Deens). Er staan daar hele sterke stromingen, en de golven botsen tegen elkaar op. Indrukwekkend! Ik was gelukkig net op tijd, net voor de tractor-bus aankwam – letterlijk een halve minuut, dus ik had nog net de tijd om een foto van de punt te maken voordat er ineens 40 mensen stonden. Het is daar normaal best druk… Wat wel jammer was dat het lawaai van die tractor ook de zeehond die lekker lag te zonnen weer het water injaagde. Heel leuk om te zien hoe de zeehond langs de kust terug zwom, in dezelfde richting als dat ik liep, en aan het spelen was in de golven (ok, dat is mijn interpretatie ?).

Al met al een productief verblijf in een hele mooie omgeving, maar het was wel echt erg ver weg!!